Donkere tijden vragen om lichtpunten
Niets zo gewoontjes en alledaags als licht en toch is het een bijzonder fascinerend fenomeen. Niet voor niets zijn vele kunstenaars erdoor geraakt. Ze proberen dat licht te vangen, te vertalen of te sublimeren hetgeen leidt tot prachtige kleuren, sferen en stemmingen, zoals in A Touch of Light te zien is. Via de achterdeur zijn allerlei metafysische gedachten over licht, oftewel existentie, binnengeslopen.
Het vertrekpunt van A Touch of Light is de waarneembare werkelijkheid. Het accent ligt op schilderkunst met een uitstapje naar ‘schilderende’ fotografen en ‘schilderende’ conceptuele kunstenaars. Ze geven ieder op hun eigen manier vorm aan lichtsensaties. Of de kunstenaar nu werkt in het idioom van abstractie, hard-edge en colourfield painting, naoorlogs post-impressionisme, (versluierd) realisme, surrealisme of figuratie, telkens gaat het om geïntensiveerde visuele waarnemingen. De zichtbare werkelijkheid is daarbij niet altijd meer direct te traceren.
Maar hoe schilder je eigenlijk licht? Hoe geef je vorm aan dit immateriële, ongrijpbare fenomeen dat bovendien voortdurend verandert? De schilderijen, foto’s en ‘installaties’ zijn poëtische verbeeldingen van licht, sferische impressies waarin het vlietende, efemere en lucide centraal staan. De zinnelijke kunstwerken permitteren even los te komen van het dagelijkse doen en te resoneren met een universele werkelijkheid.